Θεέ της Αγάπης,
Σε παρακαλώ, Εσύ που σκορπάς τόσο απλόχερα την αγάπη Σου σ'εμάς τα παιδιά Σου, άκουσε σήμερα την προσευχή μου.
Φύλαξέ με από τη θανάσιμη συνήθεια τού να πιστεύω ότι πρέπει να έχω πάντα γνώμη για όλα και πρέπει να την εκφράζω δυνατά, σε κάθε ευκαιρία.
Απάλλαξέ με από την ακαταμάχητη επιθυμία μου να βάζω σε τάξη τις υποθέσεις όλων των γύρων μου.
Κάνε να είμαι σκεπτόμενος και σώφρων, αλλά όχι κατσούφης και γκρινιάρης, ευχάριστος αλλά όχι ανόητος. Να βοηθώ με την κρίση μου, όταν μου το ζητούν, αλλά χωρίς να δογματίζω. Έχοντας με τη Χάρη Σου Θεέ μου, τόσα αποθέματα σοφίας, συχνά μου φαίνεται πως είναι πολύ κρίμα να τα αφήνω έτσι αχρησιμοποίητα. Αλλά να ξέρεις Θεέ μου, θα ήθελα να μου απομείνουν στο τέλος και μερικοί φίλοι.
Κράτησε το μυαλό μου ελεύθερο από την τάση για επανάληψη ατέλειωτων και ασήμαντων λεπτομερειών και κάνε να ολοκληρώνω τις διηγήσεις μου χωρίς άχρηστες παρενθέσεις.
Κράτησε τα χείλη μου σφραγισμένα σε ό,τι έχει σχέση με τους πόνους από τα αρθροιτικά μου, με τη χολιστερίνη μου, το ζάχαρο και τα σκαμπανεβάσματα της πίεσής μου. (...) Συγχρόνως, όμως, δώσε μου και την υπομονή να αντέχω να ακούω τις ατελείωτες διηγήσεις των άλλων γύρω μου.
(...) Σε παρακαλώ, ψιθύριζέ μου κατά καιρούς στο αυτί μου ότι μπορεί και να έχω κάνει λάθος.
Δώσε μου, τέλος, Θεέ μου την ευλογημένη ικανότητα να χαίρομαι με τις μικρές χαρές που μου στέλνεις. Και να διαπιστώνω ότι συμβαίνουν και καλά πράγματα γύρω μου σε ανύποπτους τόπους και χώρους. Όπως επίσης, Σε παρακαλώ, χάρισε στην όρασή μου την επιλεκτική ικανότητα να μη βλέπει στους ανθρώπους (...) ελαττώματα, αλλά να ξεχωρίζει πολλά και απρόσμενα χαρίσματα. Και, αξίωσέ με να θέλω και να μπορώ με τη Χάρη Σου να το παραδέχομαι και να τους το εκφράζω δυνατά.
(...)
Ευχαριστώ και καλά Χριστούγεννα!
Πηγή: απόσπασμα από Σπυροπούλου Μερόπη, Η αυτοσχέδια προσευχή ενός ηλικιωμένου, "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ", τευχ. 484, σ. 266-267.
Σε παρακαλώ, Εσύ που σκορπάς τόσο απλόχερα την αγάπη Σου σ'εμάς τα παιδιά Σου, άκουσε σήμερα την προσευχή μου.
Φύλαξέ με από τη θανάσιμη συνήθεια τού να πιστεύω ότι πρέπει να έχω πάντα γνώμη για όλα και πρέπει να την εκφράζω δυνατά, σε κάθε ευκαιρία.
Απάλλαξέ με από την ακαταμάχητη επιθυμία μου να βάζω σε τάξη τις υποθέσεις όλων των γύρων μου.
Κάνε να είμαι σκεπτόμενος και σώφρων, αλλά όχι κατσούφης και γκρινιάρης, ευχάριστος αλλά όχι ανόητος. Να βοηθώ με την κρίση μου, όταν μου το ζητούν, αλλά χωρίς να δογματίζω. Έχοντας με τη Χάρη Σου Θεέ μου, τόσα αποθέματα σοφίας, συχνά μου φαίνεται πως είναι πολύ κρίμα να τα αφήνω έτσι αχρησιμοποίητα. Αλλά να ξέρεις Θεέ μου, θα ήθελα να μου απομείνουν στο τέλος και μερικοί φίλοι.
Κράτησε το μυαλό μου ελεύθερο από την τάση για επανάληψη ατέλειωτων και ασήμαντων λεπτομερειών και κάνε να ολοκληρώνω τις διηγήσεις μου χωρίς άχρηστες παρενθέσεις.
Κράτησε τα χείλη μου σφραγισμένα σε ό,τι έχει σχέση με τους πόνους από τα αρθροιτικά μου, με τη χολιστερίνη μου, το ζάχαρο και τα σκαμπανεβάσματα της πίεσής μου. (...) Συγχρόνως, όμως, δώσε μου και την υπομονή να αντέχω να ακούω τις ατελείωτες διηγήσεις των άλλων γύρω μου.
(...) Σε παρακαλώ, ψιθύριζέ μου κατά καιρούς στο αυτί μου ότι μπορεί και να έχω κάνει λάθος.
Δώσε μου, τέλος, Θεέ μου την ευλογημένη ικανότητα να χαίρομαι με τις μικρές χαρές που μου στέλνεις. Και να διαπιστώνω ότι συμβαίνουν και καλά πράγματα γύρω μου σε ανύποπτους τόπους και χώρους. Όπως επίσης, Σε παρακαλώ, χάρισε στην όρασή μου την επιλεκτική ικανότητα να μη βλέπει στους ανθρώπους (...) ελαττώματα, αλλά να ξεχωρίζει πολλά και απρόσμενα χαρίσματα. Και, αξίωσέ με να θέλω και να μπορώ με τη Χάρη Σου να το παραδέχομαι και να τους το εκφράζω δυνατά.
(...)
Ευχαριστώ και καλά Χριστούγεννα!
Πηγή: απόσπασμα από Σπυροπούλου Μερόπη, Η αυτοσχέδια προσευχή ενός ηλικιωμένου, "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ", τευχ. 484, σ. 266-267.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου